زخم ...

از زخم زبان های مردم ناراحت نباش

اینها همان هایی هستند

که به آسمان و هوای بارانی مگویند “خراب”

همچون باران باش

 رنج جدا شدن از آسمان را در سبز کردن زندگی

                                             جبران کن

 به آسمان آبی و بی کران نگاه می کنم،

این بار نه بی صبرانه در آرزوی بارش باران باطراوت تو مانده ام 

ونه امیدوار به تابش دلچسپ وگرم آفتابم:

این بار مدهوش بوی خوش گل های رنگارنگ زمین زیبایت 

هم نیستم:

این بار تنها منتظرم تا صدایم کنی و از من بخواهی که برای خودت:

تنها برای خودت ، آرام آرام آرزویم را بگویم .

این بار فقط می خواهم صدای مرا از میان تمام صدا های هستی

صاف صاف بشنوی : فقط بشنوی که می گویم:

                                                                  مرا در آغوش بی نهایتت گیر .